Xuventude fantasiosa De grandes ilusións; De preparación honrosa Para novas misións: Sabede que vindes o mundo A vivir e a gozar desta terra Que ten nome, Para cumprir coa misión Do seu “Nome”. Debedes considerar a vida Como unha importante empresa Sen omitir detalle algún Con toda vosa enteireza. E si o por vir os … Seguir lendo
Así foi a miña vida: Pedra, Coma ti. Coma ti son Pedra lixeira, Polos camiños, Polas vereas. Nos días de tormenta, Entre Ceo é Terra: Para ser pedra. Pedras de Fornelos. De Fornelos da Ribeira. ¡Pedra! ¡Quen puidera ir a ela! ¡Pedra! Seguir lendo
Eu sei que hai un fin; Ten relación co inverno: Ven o frío,ven a nada; Todo convertido en inferno. Nas vagas horas voume Recollendo ¡non entendo! Novos ventos, mais anos, Cando a noite vai caendo, Evitando impedimentos… Seguir lendo
Non entendo o que pasa, Non o entendo, sinxelamente, Triste estou, pero é así O que está a ocorrer coa xente… Por iso, se despide Este que viste e calza, Percorrendo Fornelos, O son da gaita é ¡quente! Seguir lendo
Non teño un puñeteiro euro, Estou na puñeteira rúa. Quedei me sen o currelo, Non podo pagala hipoteca; Expropiáronme o eido, Case que vou o talego. ¡Iso que o país vai moi ben! Vai moi ben para os de sempre, Pros banqueiros, Pros políticos, Para o noso presidente; Pero para o que curra, Todo segue … Seguir lendo
Envolta no silencio, Noiva de Cristo, Na terra, Encapuchada é pálida Sobre uns peitos Que, A ninguén deu de comer. Seguir lendo
Crúa noite, Un grito desgarrado, . . . doe o silencio Ante esa voz altiva. Non me volverá a tocar Nin con golpes nin con verbas, Doe, ¿verdade? Non o sei. Eu tamén fun vítima. Seguir lendo
