
Autoretrato de Picasso
O fantasma que se cruza
Con poemas de miseria,
Avasalando a mente
Sobre a alma que domina:
¡Soa o vento!
É as mans se enfrontan
As verbas con medo.
¿Serán as verbas?
¿Serán os versos
Que debuxan
os meus poemas?
Eu son así.
¿Por que? ¿Para que?
Son o pobre poeta
Que nunca chega.
O home que nunca está.
este son eu ¡claro está!