Broken forms de Franz Marc
Xosé Anxo Buesa, (Cubano), se expresa así:
Cando dobres a túa almofada,
coas mans somnolentas,
É domingo a domingo, vaias a misa,
Da túa casa a igrexa, perderás a sorrisa.
¿Que mais podo dicirche? Serás esposa honesta
Que abanicas o esposo cando ronca a sesta:
Tras fregar os pratos, e tendelas camas,
Te pasarás as noites sacando crucigramas…
É así, ano tras ano, ata que finalmente
Te morrerás un día, coma toda a xente.
E voces que non existen
Saloucaran teu nome,
É pecharan teus ollos,
os fillos doutro home.
Houbo quen mais abaixo da almofada buscou outros servizos con son de espuma namorada.
“E agora queres durmir, son e fatiga
Sobre a almofada do silencio é sombra,
Xuntos,imos os dous longo treito,
O termino da viaxe se aproxima.
Xa en troco deste adeus definitivo,
Te pido perdón, irmá querida”.
¡Como se nos vai a vida!
Almofada Esquecida 