La dama del armiño Leonardo da Vinci
Que sorte teño,
Con a miña Nai,
Que lle podo cantar sempre;
O río Tea,
Que pasa pola miña aldea,
Rodando as mesmas augas,
Co mesmo Sol,
Co mesmo campo,
Pero non
O mesmo eido
Que xa non teño:
¡Que pobre son!
¡Que sorte!
Que sorte teño,
Con a miña Nai,
Que lle podo cantar sempre;
O río Tea,
Que pasa pola miña aldea,
Rodando as mesmas augas,
Co mesmo Sol,
Co mesmo campo,
Pero non
O mesmo eido
Que xa non teño:
¡Que pobre son!
Almofada Esquecida 