As xentes da miña aldea, De Fornelos da Ribeira, So vían: O suco e a fame marabunda, A miseria que asustaba E traballo non había. O lamento triste, O chanto amargo, A vida en letargo, E o grito longo. As xentes so sentían A desesperación O coraxe inusitado, Baleiro o estómago, O dereito contido, E … Seguir lendo
Con un propósito severo En ben da relixión, Se fundiu en reunión Diferentes cabaleiros. Un deles era o alcalde, Outro dono dunha construtora, Outro funcionario da Facenda, E así sucesivamente. Hai que coñecer a cousa Con toda severidade, Para que non cunda a impiedade Dunha maneira espantosa. É un vello por alí, Que dixo ser … Seguir lendo
Lle dicía unha parente miña: ¡Señor cura! ¡Señor cura! Que terá o meu corazón Que as veces sito dozura E outras axitación ¿Que terá a alma miña, Ri é chora sen cesar, As veces sente alegría E outras me mata o pesar? ¿Que terá a miña mente Co calor chega a abrasarme? ¡Filla da miña … Seguir lendo
Era unha veliña Do eido da Laxe; Sen nadiña que comer, So carne,froita e doces, Ovos, pan e peixe. Bebía caldo, chocolate, Leite, viño, té e café, É a pobre non encontraba ¡Que comer nin que beber! Esta miña veciña Non tiña mais que un fogar, Casiña, eido e viñas. Nunca tivera e que sentarse, … Seguir lendo
Necesita: mecánicos, cerralleiros e serventas, Mozos e mozas cociñeiros, camareiras, Mestras e mestres, albaneles e cargadores, Torneiros, fresadores, secretarias e ferreiros, Fontaneiros, electricistas, barrendeiros, Cobradores, xornalistas é mineiros. Se solicita a tódolos pobres, A tódolos traballadores, Para armar a revolución Para cambiar a nosa Galicia, Dando morte a miseria, Para que sorrían os meniños, Para … Seguir lendo
A vida é unha oportunidade, aproveitana. A vida é fermosa admírana. A vida é dozura,saboréana. A vida é un sono,faina realidade. A ida é un reto, afrontána. A vida é un xogo, xógano. A vida é feiticeira, coídana A vida é riqueza, conservana. A vida é un misterio, descúbreo. A vida é amor, gózao. A … Seguir lendo
Te fuches de viaxe, Longo viaxe, O pais dos corazóns Acendidos; Detrás de ti Tamén foi Nelly, Cos brazos abertos Chorando,a brazo partido, Por aqueles amañeceres Que deixastes no camiño. Os fuches ámbalas dúas A un longo viaxe, É aínda sabendo Que estades aquí e aló, Na luz, No calor e no misterio, A penados … Seguir lendo
Lémbrome do xardín Da eira, Baixo un claro sol E ceo celeste, Envolto baixo a parreira Coa miña pupila negra, das uvas brancas e tintas entre ramas e videiras, sen saber que era eu, as veces, tan clara, que perseguía coas súas formas, o tempo que nalgún suspiro me roubaba o corazón. E logo, Daquela … Seguir lendo
Da paz que tiven no seno Do fogar de Fornelos, Non ha tiven noutra parte: No verán co sorriso Da tímida esperanza Porque a anguria me oprimía O fogar a ¡Esperanza! Seguir lendo
Almofada Esquecida 