Eu son…

Eu son: Un mar na Lúa, Na memoria, Nas entrañas da sangue… Un cambalear Nos camiños do ancestros, Desta miña querida terra É como non, Golpeados nos arqueixos. Seguir lendo →

Cando me quede durmido

Cando me quede durmido, E a voz se haxa pechado, Non crean que estarei morto; Que me irei cantando o Ceo, Xunto os meus amigos ¡Diaño! ¡Que sigan as gaitas e romarías, Na carballeira de As Fraguiñas Soñando! Seguir lendo →

Mensaxe do ano 1940

A que vas para a cidade, Rapaz; Si aquí está a túa xente, E non é tan miserable o eido Como para que escapes. ¡Detente! Aquí mal que ben comes, O traballo non é pesado; ¡É polo teu ben! Aquí tes o que queres, ¿Para que vas a cidade, Si alí sobran mans pra traballar? … Seguir lendo →

¡Hai Fornelos da Ribeira!

Miña aldea vigorosa Con séculos de fidalgos, primixenios Poetas de gotas gordas (enxeñeiros), Que na Carballeira de As Fraguiñas, Mitigabas os poemas. . . Sen tempo, na súa mente reta, E coa inspiración,buscando Un convenio; Xurde o xenio Para a meta, Coas cores das árbores, Brancas e violetas, Sen linguaxe, Logra sonos,sempre esperto, As verbas, … Seguir lendo →

Calar non podo

Calar non podo, Calar e unha baixeza, E é, mais pobre a pobreza Aparellada o medo. Eu que a mentira non cedo, Quede ¡Claro! Forte falar, E si nada ei de lograr Saberei o do can facer: “So contento co ladrar”. Que son torpe, o entendo, Pero quero dicir o que sinto, Pero non como … Seguir lendo →

O fío do poeta

Escoitei un grito, un xemido, Era unha obra en construción, Con estrofas de grava e cemento, Con poemas de area, varilla corrugada, Baixo o ritmo dunha pala, unha tras outra, O fío do poeta Que a mide con o metro E termina na estación. O andámio e o amigo, A chumbada e a guía O … Seguir lendo →