A miña vida: Un poema, Lembrando o eido de Cambra, Cos seus viñedos e uvas, Na rúa do Casco, Marcando camiños, A capela Santa Rosa, E os paxaros nos niños. Para min, terra querida, De beleza sen igual, A xente ruda e sinxela. Oferta non casual. Son as vivencias dun neno As que me fan … Seguir lendo
De Fornelos da Ribeira Fun polos camiños da vida, Que non foron,como os imaxinaba Nin tampouco, como cría. Camiños, difíciles de andar, Cando xa de pequeniño Suspiraba nestas cousas Coa benquerida madriña, Cansa de tanto traballar Coidando o eido de Cambra, Coas súas viñas parreiras Para despois recoller as uvas Ingresos da súa vida. De … Seguir lendo
Juan Bautista Andrade de Vigo. Xa El Pueblo Gallego, lle dedicara unha crítica eloxiosa aos seus poemas e que Almofada Esquecida recolle: “Nos altos capiteles Dos arcos do claustro, Fan florecer a tarde Unha guirnalda de paxaros. No medio do claustro, a fonte, Corazón de auga, cantando. . . I escoitando os arraiáns En silencio … Seguir lendo
¿Eran ou non eran. . . Aquelas mociñas xeitosas Que campaban nos folións Enfeitizando os mociños Co seu sorriso de Sol? É as linguas rexoubeiras Xogando cal as galiñas, Na taberna do Churreiras: ¡As mulleres daban pena! Abatidas foron polas xenreiras Semellando xeala flor, Que abrigada polos ventos, A tempestade guindou. Perdera o crego a … Seguir lendo
Pai noso,¿onde estás? – No Ceo azul infindo. ¡Para non librarnos Da corrupción e do fraude! Santificar o teu nome É a nosa obrigación. É a Ti, con todo respecto: ¿Que pasa coa túa “devoción”? Que, na Terra e no Ceo, Se faga a Túa Vontade; Que goces a diario Da nosa iniquidade E das … Seguir lendo
Agora vivo en Vigo, ¡si señor! Gozando cada día, Da xente,terra e alegría, Pero os sentimentos de amor, Meus sonos e meus desexos, A nostalxia de Fornelos A levo no corazón. Quero que saibades de min, Pero en prosa mal me expreso, Por iso vos vou contar Algo, pero sempre en verso: Fun nado en … Seguir lendo
Entre a subterránea cova, Entre sombras alumeadas, Azoutar quixera o demo, Remexendo o viño eterno. É pola cova de noite, Velo viño,sempre ardente, Gritar: ¡Viva o viño! É coa febre louca, bailar É gozar dun marisquiño. Seguir lendo
