¡Arre! Miña vaquiña querida, Xa estás media rendida; O campo en días mellores Premiará os teus suores E te deixará descansar. Hoxe en diante traballaremos Esperando un grande ben, Co arado fatigado E a vaquiña tamén. ¿Non che parece ben? Seguir lendo
Hoxe, lle canto a vida Polos traballadores da terra Que loitan polo pan de cada día. O labrador que cada mañá Se esperta para traballala terra. Polos homes e mulleres que loitan Cada día, Por unha mañá mais digna. Hoxe, lle canto a vida, Aos nenos que día a día van a escola… A semente … Seguir lendo
¿Quen pode chamarme vello? O Espello, ¿É quen pulira o brillo? O Carrillo. ¿É na mirada sen cruce? De tal forma se seduce A aparencia no cristal Que cando me vexo mal O espello o brillo o reduce. ¡Non está mal! Seguir lendo
Eu tamén choro e chorei Polos que son enganados,rin é asasinan; Por aqueles que odian e morden, Nas Maxistraturas, nas fábricas, O obreiro, o empregado o mecanógrafo, O humilde campesiño, o bulicioso. Souben das miñas primeiras bágoas Na morte da miña nai ¡Pobriña!, Souben da miña irmá Pepiña, E fun sorteando a morte No silencio … Seguir lendo
Si serei esquecido ou ¿Que serei? Po, o elemento que nos ignora, Aquel que foi é non é agora, Un ser humano que mora, Con principio e final. Sen obscena corrupción nin mortalla, Sen ritos e sen desvantaxe; Xa non será a esperanza, Non saberá da súa terra, Baixo o indiferente Sol celeste, Meditará o … Seguir lendo
Recollido no Canon da fe do IV Concilio de Letrán. Ano 1.215. Di así: En pan e viño, aquí fica o sabor, Mais non é pan nin viño,cousa mellor: Corpo é de don Cristo o Salvador; Que este non crese, grave error O que digo do pan, iso digo do viño, Todo é Corpo Dómini, … Seguir lendo
Coa morte ¡maldita! Queren levarme desta vida; Cando veña (mala hora) A levarme para a terra Deixareille o paso libre ¡pois non faltaría mais! Sendo ela a que manda. Cumprida a misión Nunha caixa de madeira Viaxarei sen retorno O meu orixe: A Terra. Non me poñades nada ¡Xa digo! Porque o exhalar o suspiro … Seguir lendo
Fornelos da Ribeira, miña aldea nativa, Eu che agradezo a vida. De ti naceu meu pai, emblema da familia, Ascendencia primorosa que por ti foi concibida, Lealdade e ensinanza,contigo reconcilia. Esta túa frutuosa terra de sol e néboa vestida, Vexo o valor de nosa raza, Da xente que te ama é auxilia. E aínda que … Seguir lendo
Cando aprendemos a “a” Pinta unha araña DamiAn, Cando aprendemos a “e” Pinta un ourizo MiguEl Cando aprendemos a “i” Pinta unha i, MarivÍ. Cando aprendemos a “o” O oso o pinto en nO. E cando aprendemos a “u” As uvas as pintas tÚ. (Poema de Marísa Alonso). Seguir lendo
Almofada Esquecida 