Amor, amor

¿Que é o amor? Preguntei un día; Mais dun o sabía Que me dixo con anguria: “Amar é chorar de pena” É un pracer que de noxos Amén,da triste condición. Flor escondida entre restrollos Que chegan o corazón: “Este é o amor”. Seguir lendo →

Queiras ou non o queiras

O queiras ou non o queiras, So tres son as condicións: O pasado, o presente e o mañá. O pasado, pasado está. Pertence as lembranzas, A roseira des follada. So nos queda hoxe é mañá. É si o presente non existe, Na medida que o pasado Xa pasou, Adeus, miña xuventude, Que maña Deus dirá. … Seguir lendo →

O meu taller de poemas

¡Amigos! Pido silencio, Con delicada ¡Atención! Non vaia nesta ocasión Me falle a memoria É non poida contar a historia Do que na vida faltou. Sento que o meu peito xeme Se me nubre a razón, Das vergoñas que hoxe son A falta de pan e traballo Para alimentar a razón De esta patria tan … Seguir lendo →

Unha muller a escribiu…

Todos camiñan con presa, Cada quen,contempla a paisaxe A súa maneira, É, para todos a beleza. Ten seu propio fin: amar. Non se coñecen, Nunca se viran Nin se cruzaran na rúa, Nin tampouco na tenda da esquina, Nin mercando pan, Posiblemente, non se saúdan. Ningún ten presa Entregado o destino do tempo, Buscan algún … Seguir lendo →

Nai, Naiciña

Nai, naiciña É unha expresión de amor Porque non pode haber na terriña, Unha imaxe mellor. Abrir os ollos inquietos Na primeira vez da vida, Faciana conmovida Desa primeira visión, Foi encontrar no rueiro A sombra, sempre bendita Dunha NAI,sempre querida Convertida en belida flor. Miña nai, miña naiciña, No misterio mais remoto Alá onde … Seguir lendo →

Rio Tea

Auga limpa cristalina Que corre pola vena do Tea, Bañando a nosa terra, Calmando a angustia De quen te bebe, Segue correndo, En limpa ribeira: Así quixera eu ser. . . Fresco é caudaloso Co fío da auga, Tranquilo, ¡Amigo do Tea! Seguir lendo →

Somos fillos de Fornelos

Ser fillos de Fornelos Lle debemos o que somos; Os vieiros por onde vamos, Os eidos dos nosos rueiros. . . Por iso que o noso Fornelos Coas súas cousas, Escribe tódolos días, Os nomes agradecidos, De non telo esquecido. ¡Tódalas memorias son nosas! Seguir lendo →

A carballeira de as Fraguiñas

¡Carballeira! Es consolo é chanto, Esperanza é fe de vieiros. Árbores que dades descanso É paz o peliqueiro. ¡Carballeira! Es alma e alegría, Amparo,luz e perdón, Que a túa sombra alumea, Misterio de idades remotas , Se dilata en cálidas notas Que palpitan no corazón. ¡Carballeira, carballeira! Es todo o pulmón Da terriña de Fornelos … Seguir lendo →