Soidade, leva o vento, En Vigo os separou: Arxentina os abrazou. A terra que non tiñan, Neste lonxano lugar Ali puideron encontrar. Foron crecendo os anos, Arxentina o seu fogar; xuntos a fillos e netos, lembrando a terra natal. A vida os separou Pero aínda estado ausentes as lembranzas cercellou: Arxentina está presente. Seguir lendo
Hoxe, no meu percorrido Polas terras de Fornelos, A taberna elexín. Xa coñecedor da tenda E a súa situación, Aquí nas Fraguiñas Da miña consideración. Atopei unhas tapiñas De pan e queixo, Viño tinto da casa, Chourizos e bo xamón, Mortadela e salchichón E tortilla de patacas. Xantares eu non diría, Pratos novos de xudías, … Seguir lendo
Con moitos charcos no camiño Do Casco, ata a escola de Lourido, Ía eu cos meus zapatos Pisando aquelas pedriñas De barro, sempre a modiño, Ollando aquel paxaro inocente, Aquela lavandeira voando Aleteando con brío. ¡Hoxe fai un frío, que pela! ¡Carallo! Que si fai frío, Para a boca dun mociño. A voz parte da … Seguir lendo
A envexa e moi mala conselleira,, Presdipón os homes e a mulleres Coas dúbidas e rumores: Procrea tempestades Barbaridades e agresións Esparexendo os terrores. Seguir lendo
Coa súa misteriosa campiña, Terras que andei eu Co can e os meus poemas . . . Terra que o home chora, O can esquecido, Obedecendo o seu home. Eu xa perdín o Ceo. ¡Xa sei que son pobre! Seguir lendo
Son herdeiro do tempo Que nalgún rueiro estará. Son o herdeiro do tempo, como o vento, que algo lle faltará. . . Seguir lendo
Acacia coas súas ramas o vento, Aquí no Casco, meu eido. Aquí, orixe dos meus sonos O lado do seu cruceiro Que mirei cos meus ollos, Aprendín a ler e escribir, E derramar o meu pranto; Aquí neste eido de Cambra, Souben que o tempo e verdugo, Que deixa pasalos anos, Os meniños pastando as … Seguir lendo
Para todo ai que ter sorte: Eu son un ser afortunado, Conto con unha familia Que me ama e son amado. Posúo un mundo interior completo e afortunado, De ver e sentila vida: Con ela, poemas eu fago. Vou nadando na memoria, escachando o arborado, imaxes de lenzos mortos, Agonizantes no tempo; Farrapos de verbas … Seguir lendo
Calquera día deixarei esta terra, As miñas lembranzas de neno, Deixarei o meu Fornelos da Ribeira, A esperanza de vernos. Aquí deixarei o meu enfado, Por separarme de ti, Ledo o corpo, deixo a alma: Toda enteira deixo aquí. ¡Adeus rueiro de O Casco! ¡Adeus veigas, adeus sol! Adeus berce dos meus prantos! ¡Adeus, para … Seguir lendo
Almofada Esquecida 