Pentecostés
Bayeu y Subías, Francisco
Funme da terra de Fornelos
Para outras terras estrañas,
Levando con migo as penas
E aflita a miña alma.
Funme para lonxe
Deixando o son das campás
E sen durmir solaz a alma,
Mentres ti seguías erguida
¡Igrexa da miña alma!
Dando lle as campás de sempre
A miña alma roubada.
¡Fume, e Funme!
Para terras moi estrañas
¡Pena do meu vivir
Sen o son das campás.
Sen nada.
