El antiguo mercado del pescado en el Dam, Amsterdam
Emanuel de Witte
Eu non vin coa cegoña,
O 17 de Xaneiro do 1.932.
Aprendín a ler e escribir na escola.
Vin de ningunha parte
E falo sentirme libre.
Non gardo ferida aberta
Na libreta enriba escrita.
Non me lembro de durmir
Nunha necesidade obrigado,
Nin espertar estar vivo
Nunha noite de xeada.
Non te vou esquecer nunca
Meu Fornelos da Ribeira,
Alma da miña terra enloitada.
Non sei si morrerei mañá,
Ou xantarei unha ensalada,
Con viño do meu fogar
En unha noite dourada.
¿Como me vou a esquecer
Da miña terra enloitada?
Almofada Esquecida 