Con un día de intensa brétema Brincando axiña nun auto, Facéndoo de moitas maneiras Encarándose co home; Caladiño, contemplo Os restos do que fora o can; Dicíndolle moi a modiño: Teña bo amigo, por seguro, Que lamento o ocorrido Como xa vostede vira Imposible remediar. Era un sábado Santo, E na carballeira das Fraguiñas, Na … Seguir lendo
Monthly Archives: Outubro 2021
So e triste. . .
So, triste e esquecido, Aquí me vexo sentado; So, triste e esquecido Por non haber aprendido A sorrir no pasado. Non o encontrei neste mundo E na xente de Fornelos: ¿Será porque xa non vivo Ou estou escarallado? Seguir lendo
Chamada. . .
A xente de Fornelos Que camiña polos rueiros Sen saber a onde vai, E camiña de vagar, Mirando o arredor Que o sol cae a chumbo: Pero de noite A lúa alumeará. Tende esperanza na vida Que pronto amañecerá E outro día será. Seguir lendo
¡Canto te quero Fornelos!
Fornelos: ¡Canto te quero! Dende o adro da Igrexa Miro para o río Tea, Penso na auga que alí vai, Que se vai Como a vida toda Que nunca mais volverá; As campas da igrexa Que de neno escoitaba E invitaba a rezar, Me lembran continuamente Os que non puideron regresar. Seguir lendo
Lembrando a . . .
Aquela pobre muller Do rueiro do Casco, En Fornelos da Ribeira, Con un feixe de herba Subindo as costas, Envolta na néboa, Que curiosamente azouta, Co eido apagado, Esmirrado os netos, Tolleita de frío, Morrendo cos anos. . . Se caes, non se entende A historia, Pero con aquel bico bendito A pobre de fame, … Seguir lendo
Contraste
Hoxe quero cantar Na doce calma Que aniña na alma Da miña nenez; Quero hoxe cantar Os doce sonos De neno, e grato empeño Da xuventude; E so arranco, Acentos de ira E senectude. Quero hoxe cantar O río e os campos, Os melros parladoiros, A luz e a cor, E so me ven a … Seguir lendo
Carambolas coa historia
Dende outras comarcas do Miño e Tea, Deixando atrás a lamprea, Viñeron a buscar traballo Labregos de outras terras. E nos viñedos colaboraron Con tesón e con orgullo, Esquecéndose das angustias Que moi lonxe quedaron. Tamén chegaron irmas Das terras de Portugal; A todos lle dimos a man Con moitísima alegría: Lonxe quedaron parentes, E … Seguir lendo
O meu verbo foi loitar. . .
Correr, Chorar, Abrazar, Amar, Sufrir, Axudar, Gritar, Pola vida. Seguir lendo