La laguna de Venecia
Muñoz Degrain, Antonio
Pois, para os corruptos ¡España!
Son festas é romarías. . .
Os corruptos xa empezaron,
Tirando os “euros” o chan;
Os cartos están casados,
Os euros voando van.
Todos mirando os caer
E intentando recoller
Como si non pasara nada.
Cara é cru, cru e cara;
É a xente desesperada.
As “cru”, non saen,
Os “euros” voan.
Acaban de saír “caras”:
Os banqueiros se agachan,
A xente mira para os cartos,
Coas orellas gachas.
Cara e cru, cru e cara;
Os “euros” seguen voando
A sorte, cada vez mais gacha,
Os “euros”seguen pasando,
Polos rueiros de España,
Camiño de bancos “limpos”. . .
É a os corruptos, de España,
As xentes lles saúdan:
“as sete e dez da madrugada”
E os corruptos continúan,
Como si non lles pasara nada.
Almofada Esquecida 