Reflexións da casa por Manuel Alfonso Estévez.
¡Como pasa o tempo, 15 anos xa! sen a peseta, dende o 1º de xaneiro do 2.002. Non sei si vostedes son dos que pensan na antiga moeda con nostalxia ou simplemente cren que a peseta duraba moito mais que os “euros”. Quizais, xa ninguén pense que 6 euros son as 1.000 pesetas. Que as … Seguir lendo
Nesta almofada esquecida. Eu xa sabía que a Lei do funil (embude), é unha expresión popular que denuncia as inxustizas que no meu país son moitas é que atentan contra o xusto principio da equidade. Hoxe está mais que comprobado, como no noso país, se aplica a dobre vara de medir con certos “personaxes” da … Seguir lendo
Dicía nalgunha ocasión “El Confidencial”: “A triste, perigosa é suxa almofada, oculta entre as sabanas. Soemos pensar en xeral, que a suxidade se encontra fora do noso fogar, nos camiños e rueiros, na nosa aldea; e sen embargo, nos esquecemos que grande parte da suxidade, nos nosos días, se encontra no ámbito mais íntimo do … Seguir lendo
Xa o dicía Miguel Hernández: “Aínda baixo a terra meu amante corpo este, escrébeme a terra, que logo te escribirei”. Dende a antigüidade decenas de civilizacións veneraron a Terra Nai, creadora de vida, e protectora de todos nós; pero ¿Si a Terra fora na realidade a nosa amante nos protexería? Este é o que se … Seguir lendo
E a historia dun veciño de Fornelos da Ribeira, que nada tiña e presumía de todo. Me contaran, aló, polos anos corenta, esta historia; unha de tantas historias que xa se escribiran da Santa Compaña, que no rueiro de A Loña, no meu Fornelos natal, houbo un labrego con fama de “fanfarrón”, entre todos eles. … Seguir lendo
O que o tempo non borrou, o aporte que fixo un fillo de Salvaterra do Miño como polizón, camiño doutras terras que o recibiu e as que lle dedica tódalas enerxías. No ano en que Santa Evita de Perón visitou Vigo, era eu xa un mozo, onde falou para aos obreiros do Sindicato Vertical, é … Seguir lendo
É certo. A estación do ferrocarril de Salvaterra do Miño,capital do Condado, chegara unha tarde do mes de Agosto do 1.945 unha elegante señorita, chamada Mary Brei, procedente do seu pazo de Martín, en Fornelos da Ribeira. Na venta da estación, lle informan que o tren ven con unha hora de retraso. Amolada a nobre … Seguir lendo
Foi a iso das oito da mañá, cando me daba volta outra vez. . . Somerxido no sono pracenteiro, na plenitude das sabanas, do colchón almofado, da temperatura, os ruídos, é da vexiga indicando xa a hora de cambiarlle as augas as olivas; mentres o estómago ruxía neste mes de Xaneiro, que hai cousas que … Seguir lendo
¿Cal será mellor, na que se parte a alma co sorriso dun neno ou non? Chámome Pepiño, por non dicir Manoel, teño 5 anos vivo na aldea, nunca tiven zapatos, é os meus pes descalzos percorreron os vieiros da aldea, buscando un chisco de pan. Un día, sendo neno me fixeron una foto coa faciana … Seguir lendo
Almofada Esquecida 