O Carrameixo tocaba a gaita E facía soar o roncón. ¡Cantas veces toca ledo E lle chora o corazón! Corríalle a auga polos ollos, Dicía a xente o miralo: “Toca a gaita Carrameixo” Parece ter o meigallo. ¡Escoitade rapaciños! Vinde a gaita escoitar; E os rapaces foron ledos A oír a gaita tocar. Toca triste … Seguir lendo
Da musa popular
Inda agora aquí cheguei Mais cedo non puiden vir; Mais veño a tempo bastante Para as túas verbas oír. Si me tiveras cariño Habíasme de buscar Como a auga busca o rego E o rego busca o mar. O abade está magoado Que lle incharon os collóns; Agora saberá o abade De que mal morren … Seguir lendo
Panxoliña
A Virxe está lavando, San Xosé está no currelo Os paxaros se achegaron E lle levaron o “plumeiro”. Pero mira como sisan E volven a roubar Os nosos “peixes gordos” Coa oportunidade. Rouban e collen, E volven a sisar Que xa é costume neles Como deporte nacional. (Non é meu). Seguir lendo
O meu tío Rogelio Estévez Cambra
O vento bicaba a noite Cortándolle as orellas, Tremando de frío Sentado no Cruceiro do Casco Lembrando a vida, Camiño da nada ¡Todo era un sono! Pero levantando a testa Mirou pro Ceo Pensou na esperanza Loitando coa sorte Para a Arxentina partiu. ¡Que poucos comprenden Marcharse da terra! Xogando co vento. En Bahía Blanca … Seguir lendo
De cando é. . .?
A Terra e de todos, Non debe haber mais que produtores: “Se acabaron os señores”. Todos terán que empuñar O arado e martelo ¿Ai, si? Non quedará ningún pillo ¿Ai non? “Que viva sen traballar”. ¡¡Si, señor!! Seguir lendo
A morte faloume. . .
A morte vira a verme E me dixo con moita sorna: ¿A que si te pincho, te fodes? E deixoume de molestar. – Aínda non é a túa hora; Hoxe non é o teu día. – Seguirás sufrindo Manuel, Seguirás chorando, A dor te consumirá E a vida odiarás, Aínda que non é así. – … Seguir lendo
1.932: Ano do meu nacemento
Ecos da noite Asubíos do vento, E murmurios da Lúa. Fun nado Para dicirlle o que pasaba. Mirei para ela E sorrín o momento A dozura da vida. Seguir lendo
Samil, Samil. . .
Camiñando pola praia É ver o horizonte do mar; E sentir as areas nas pernas Brotando nos beizos un poema. Pero, ¿Que é un poema? Un puro sentimento No corazón ben gardado; A praia un interminable lenzo, Escoitando os segredos Dun romance inacabado. Te lembrarei sempre En cada amañecer, En cada vermello atardecer Como o … Seguir lendo
Son un parvo soñador
Tal vez, debería deixar de escribir. . . ¿Cal é o sentido de facelo? Moitos dirán que perdo o tempo; Outros que son un caso perdido. Non lles importa o que escribo, Pero non o fago por eles, O fago por min, Porque me gusta facelo; Porque con isto son feliz: “Son feliz cando escribo”. … Seguir lendo
Protesto
Non quero verme na urna Porque amei o sol, a Luz e o Ar. ¡Non quero sombras! Non quero verme baixo terra Nin tampouco en sepultura; Quero verme xunto as flores Da miña terra querida. Non quero a pesada lápida Que aprisione o meu corpo Coa laxe; Eu quero velos luceiros Das fermosas vagalumes, E … Seguir lendo
Punto final
Non me preguntedes quen son, E si son moi coñecido; Tampouco dos sonos queridos Que como vedes,xa non están. Eu xa non estou, pero vou Andando polo camiño, Mentres sigo pelexando Polo eido de Fornelos Onde están os nomeados. O Ceo está moi claro Nel verán a miña fronte, Escoitará pouca xente A miña risa … Seguir lendo
Hai que empezar a varrer. . .
As inxustizas do Planeta Terra, Varrer as miserias e merdas. E si queremos a paz ver Aprendamos a varrer. Busca ti, tamén a escoba, E ven con migo a varrer, Co perigo nos axexa; Está entre nos ¿Non ves? Nos busques o arredor Que está no interior. Espertemos dunha vez: O tempo e de varrer … Seguir lendo