Si morro, algunha vez, ¡Seguro que morrerei! Non quero ir o cemiterio Que é ridícula a imaxe da morte, Apresada nun féretro. Si chegara a morrer, Non me votedes na fogueira, Respectade o meu corpo, E posto que e de auga, Non ofendades o fogo. Si ei de morrer algún día, Levádeme espido, como vin … Seguir lendo
Cando volva o meu Fornelos, Verei renacer as flores, Naquel fermoso eido, Coa capela Santa Rosa E o viñedo esplendoroso, Ou quizais, Cando volva o meu Fornelos, Xa non atoparei aquel verde, A madriña, Nin a súa cálida sorte. Seguir lendo
Era agosto, mes de lendas, Tumbado boca arriba, Me deixaba mexer, Naquel Fornelos da Ribeira Coa sombra, brisa e meu querer. Seguir lendo
¡Carallo! Tabaco negro Poemas que non entendo, Sombras polo verán, Gaiola no tempo, rapaz, escuridade, traizóns e bicos. De volta da ribeira do Tea, A mirada da madriña, A mesa na eira pois tiña ¿Que será mañá? Sombra invitada, sen enterro, Gritos da luz da Lúa: Sombra pisando o morto. Casa, eido, terra e ceo, … Seguir lendo
Soedade, ceo e vento, O mar Atlántico os separou. Vigo os viu partir E Arxentina os abrazou, Da terra que non tiñan. Deste lonxe lugar Deixando nas súas lembranzas O que alí puideron encontrar. Cos anos foron crecendo Na Arxentina, terra nova, Xunto a fillos,pais e netos Lembrando os seus devanceiros. Si a vida os … Seguir lendo
Bendito sexas Fornelos da Ribeira. Cando me encontro no camiño, collendo as flores dos toxos Sen mancarme coas espiñas. Bendito sexa o eido de Cambra, No rueiro do Casco, Coas parras de uvas cheas Que a miña madriña tiña. Bendita sexa a xente, os amigos, Que camiñaron con migo. Bendita sexa a carballeira das Fraguiñas … Seguir lendo
O tempo vaite borrando Ata tapar os ollos, Deixando de velas estrelas E o lapidario logo, Que todo arderá co fogo. Pasaras lanzando reflexos de pedra, Unha e outra enganchadas, seladas polos ollos Logo de ser atormentadas. O Ceo quedará na memoria, Os sonos, mortos e aureolas Das noites, quedarán nos rostros Da eterna primavera. … Seguir lendo
Miña aldea, Miña terra, Miña xente, Meu desterro, A miña morte. ¡A miña vida de sempre! Seguir lendo
Para escapar da prosa; Dos que viñeron e se foron, Dos que nunca se foron . . . Das cousas mais dolorosas, Dos que me fixeron chorar, Escribo estas miñas cousas. Seguir lendo
Lémbrome daqueles tempos Perdidos naquel eido de Cambra, En Fornelos da Ribeira, Hoxe non son recoñecidos. Lémbrome daqueles tempos Que non sabíamos ren, E o intuíamos todo. Descubrimos cousas novas: As cores da tv. ¡Novidade! Os centros do CEIP do Ensino, En forma de froita estraña, Que foi alumeando os sonos Da nova xente estudada. … Seguir lendo
Estábamos xuntos os dous O pe do Cruceiro do Casco, Onde se esconde a Escola E as ferramentas do campo. Había libros para ensinarte Que parecían flotar no ar: Unha vez que os soltabas Soaba a música celestial. Seguir lendo
Con mais dun milleiro de anos enriba, Comparándote con outras, Está a miña aldea querida Aprendendo a camiñar, Con u pe sobre as veigas E o outro no fogar Esquecendo algunhas cousas ¿Delas? ¡Para que os vou falar! Miña aldea de Fornelos Rodeada estás de veigas, Que conforman os mil anos. Viñas, eidos e hortas … Seguir lendo
