Fornelos da Ribeira é Un anaquiño de terra, Perdido no Planeta Terra. ¿Que é para min Fornelos? Un ruído do río Tea, Levando auga pro millo, Deixando pisadas augas. ¿Que é para min Fornelos? O vo dos paxariños Voando polos lameiros Cos seus trinos de primavera; Os peitos dunha muller feito terra, O cantar das … Seguir lendo
A ela: María Flora Costas Carballido Eu tiven unha boa nai, Eu tiven unha nai santa, A que me arroupaba soia, E lavaba a miña manta. A que cos ollos cansos, Mirou sempre por min, Mentres as súas mans Cosían roupas desfeitas. Aquela que me ensinou a rezar, Aquelas oracións de neno, E me axudou … Seguir lendo
O cantar dos paxaros, A alegría das árbores, A choiva ¡Os meses de invernía! Os sonos, a alegría Cando te toca xogar, Son notas do corazón, Todas elas, escondidas Cando canta o corazón, Saltas sempre En harmonía, Lembrando aquelas xentes, Que te chegan o corazón. Sorrisos, corazón, amor, Sentimentos dun neno Que leva no corazón … Seguir lendo
No decorrer do anos, Ganei moita experiencia, Horas, días, meses e anos Con un sorriso nos beizos Horas, días, meses anos Algúns deles melancólicos, Outros cheos de ledicia E outros tamén milagreiros. Por tanta experiencia vivida, Aprendín a ser feliz; Da dor, a ser mais forte, Non tanto con o valor. Para ser forte Das … Seguir lendo
LEVO TODA A MIÑA VIDA, CHAMANDO A PORTA DE DEUS, ¿É CREEDES QUE ME ABRE? POIS SO PIDO LIBERDADE. Seguir lendo
¡Ollo, co anxo caído do ceo baleiro! Deste noso Universo. Onde a escura lenda resoa Chea de “eternidade” infinda. Deixemos o anxo cativo No espazo,ben fechado Prisioneiro do seu Deus Que di “amar o mundo enteiro”, É xa vedes o que temos. Seguir lendo
Para min, Deus é como o fogo, Como o vento poderoso. Deus é o temor e a forza, Como o tempo,como o soño, Como amor que se devora Despois dunha tormenta, O nacer, o crecer É despois desaparecer. Deus é como un encanto, De amor e de tenrura. Deus é un bico, Paixón que se … Seguir lendo
