Regalo da miña alma

Moi mal estaba aquel home, Moi malo estaba na cama. Mandaron vir varios doutores Do mellorciño de España. E, un miroulle o pulso, Outro a testa mollada E dándolle moita pena, Todos dixeron : “Non ten nada” Pero: ¿Que di o doutor Que todos me miran e calan? O que lle digo, bo home: “Dispoña … Seguir lendo →

Alma galega (I)

A noite chegara o ceo, Para visitala madriña, Esperando de meniño Recibilo seu cariño. E cheguei pronto o seu lado, Onde reinaba a calma E os bicos alí esperando, Sentada alí na eira Do eido do Casco, En Fornelos da Ribeira, Fogar dos Cambra, Dos Estévez Cambra, A outra rama Que a tiña embargada. Non … Seguir lendo →

Historia con alma

Máxico espetar… Vivimos tan de presa, que nos esquecemos de gozar da vida, de sentila, de cheirala, de escoitala. É debemos acariciala, sentilo aroma. Contemplala beleza e fermosura. Vivila la vida. Porque somos pontes de luz, que une a Terra, nosa Nai, co Ceo, noso pai. A Terra nos está gritando Que está enferma; Estamos … Seguir lendo →