¿Quen é o meu Deus primeiro? É, o Euro, Despois a miña pensión, Onde encontro pro meu eido Alegría e paz no fogón, En espiga convertido, Sempre erguido, Sen temor, O miralo cobra forza Neste pobre pensador. ¿Quen é o meu Deus primeiro? E, o Euro. Despois a miña pensión Onde encontro pro meu eido, … Seguir lendo
No Estado Vaticano, Apostólico e Romano, Pechado na opulencia, Si queres compartir Algo da súa opulencia Terás que demostrar ¡Cal e a túa sentencia! Demostrada¡ claro está! Para toda a Cristiandade. ¡Ai Señor, Señor, Señor! Si queres compartir Parte das túas riquezas, Desfaite desas grandezas Proxectando a esencia da luz En tódalas partes do mundo … Seguir lendo
Dixo Deus: Rebote a nada E levantando a man dereita Ata ocultala mirada: “E a nada quedaba feita”. (J. A. Valente. Material memoria, 1.979/89). Seguir lendo
Aquí me tes Señor: Coa miña voz apagada O corpo envellecido, Roída a carne, Se presenta ante Ti. Aquí me tes Señor, Ante a crúa realidade, Cavilando triste, Baixando a testa, Dobregada as costas, “Sombra funesta”. Aquí me tes Señor, Sen a miña voz, Deitado na herba. Aquí me tes Señor: Coa voz apagada, Da … Seguir lendo
Deus: ¿Ti me coñeces? Podes dicirme, ¿De que? Porque eu, Sempre pregunto: Porque ¿Me escolles a min? É dis me queres levar Os teus grandes dominios… ¡Dime Deus! ¿Por qué o mundo está perdido? ¿Porque baixo o ocaso vivo Neste total contrasentido? ¡Non sei que sensación é esta, Que me invade os sentidos! Seguir lendo
Mírame ¿É que me ves? So son un pedaciño, Pero son algo mais? Tal vez. Mirando o Ceo: ¡Deus! So me queda un pedaciño Pequeno, ridículo, pero con calor tenro; Son algo mais, Señor, Rozando o Ceo co martelo e o fouce. É alí, onde me ves, Te vexo sempre o revés. Sei que cruzas … Seguir lendo
Pai noso,¿onde estás? – No Ceo azul infindo. ¡Para non librarnos Da corrupción e do fraude! Santificar o teu nome É a nosa obrigación. É a Ti, con todo respecto: ¿Que pasa coa túa “devoción”? Que, na Terra e no Ceo, Se faga a Túa Vontade; Que goces a diario Da nosa iniquidade E das … Seguir lendo
Fai tempo que non te falo, Fai tempo que non te rezo. Non te des por enfadado Pois fun de neno enganado E te dediquei moito tempo. É cando na Igrexa de San Xoán De Fornelos, por mais sinal, Vin a miña xente de xeonllos Suplicándote, Vin as túas pernas sangrantes Decidín preguntarte: ¿De que … Seguir lendo
Almofada Esquecida 