Soedade, ceo e vento, O mar Atlántico os separou. Vigo os viu partir E Arxentina os abrazou, Da terra que non tiñan. Deste lonxe lugar Deixando nas súas lembranzas O que alí puideron encontrar. Cos anos foron crecendo Na Arxentina, terra nova, Xunto a fillos,pais e netos Lembrando os seus devanceiros. Si a vida os … Seguir lendo
Soidade, leva o vento, En Vigo os separou: Arxentina os abrazou. A terra que non tiñan, Neste lonxano lugar Ali puideron encontrar. Foron crecendo os anos, Arxentina o seu fogar; xuntos a fillos e netos, lembrando a terra natal. A vida os separou Pero aínda estado ausentes as lembranzas cercellou: Arxentina está presente. Seguir lendo
Saíron da nosa aldea de Fornelos. Sen lamentos, sen protestas, Deixando atrás a familia, Os amigos e a aldea. Dixeron. ¡Ata logo! Sen esperala resposta. Cando se mira para diante Se esquece o que se deixa. E dende o porto de Vigo, Deron o salto as Américas. De herdanza nos deixaron: Amor a liberdade, A … Seguir lendo
Almofada Esquecida 