¡Salve, terra xenerosa De Fornelos da Ribeira! Por ser a mellor terra Cheirando a rosa. Respectaches sempre As ideas alleas, Tiveches bo profesor, Servíronche para ser mellor. ¡Fornelos! Terra solidaria Mereces ser un xardín, Onde a muller e unha rosa Defendida sempre por ti. ¡Fornelos! Xuventude valiosa Con espírito eficaz, Desta terra nobre e xenerosa, … Seguir lendo
O viño que tanto coidou a miña madriña Beber un viño “Mencía”, Era vida. Bebelo pouco a pouco, É deixalo na fuxida, É quedar desoído en todo. Iso si que non é vida. Bebelo en tempo cero, E suspirar por unha cunquiña E imprimir vida: É gozar dun suspiro. Nos tempos de soidade, É sentirme … Seguir lendo
¿Dime Señor, no escuro da vida, Como Xesús Cambra e Rivas, Foise quedando con ela? Na clausura cega Da familia porfiada E da Rosa Ánxela, golpeada: Soia é sen soidade Corazón único, Espido o fin, Desta inmortal capela Soia e en escuro A rosa foi verdadeira. Viu de Arxentina, Do Bos Aires, sen ruídos Cos … Seguir lendo
Fornelos da Ribeira é Un anaquiño de terra, Perdido no Planeta Terra. ¿Que é para min Fornelos? Un ruído do río Tea, Levando auga pro millo, Deixando pisadas augas. ¿Que é para min Fornelos? O vo dos paxariños Voando polos lameiros Cos seus trinos de primavera; Os peitos dunha muller feito terra, O cantar das … Seguir lendo
Aquel candil, Que dende os escuros da noite, Nos alumeaba, Chovía sempre Como fai na invernía. A miña nenez que sangraba Baixo o cordel verdoso Que se quixo apagar, No momento de arrancar Foi nunha noite de choiva Na adega da madriña, Que o irmá candil Non me quixo “alumear”. (Nos tempos do candil 1930 … Seguir lendo
Naquel Fornelos de onte, Horizonte da miña terra, Lembro bágoas e suspiros, é Bicos na pedra esculpida. É na igrexa de San Xoán Onde se lavan os pecados, Os meus e os dos fregués, Preguntaba sen meigueces, Si había mazas no paraíso Para dar de comer a esta xente. É si lavalos pecados da mazan … Seguir lendo
Como dicía Antonio Machado, … En todas partes eu vin, Xentes que danzaban e xogaban, I en Fornelos había quen traballaba, Como Manolo “O Xurreiras” quen Sen chegar o seu sitio Na As Fraguiñas tiña a “Tenda”. É os había sen presa, Como Silverio, “O zapateiro”, Que “nin nos días de festa”… É onde hai … Seguir lendo
