Lembrando. . .

Aquel silencio no eido de Cambra, Puro, ilimitado, Aquel silencio tranquilo, Que de pronto, Rompía as leves parras, Polo impulso da brisa, Que se estendía Da mañá a tardiña: Tal vez por aquelas carreiras. ¡Que tempos! Seguir lendo →

Lembrando . . .

Aquel lavadoiro e fonte No Rabelo de Tortoreos, Sentado nunha pedra, Doído o peito estaba Pola perda da miña nai falecida. Tan guapa e tan nova, Tan doce cal a rula Tivo que baixar a cova. Xa non fun mais polo rueiro Na busca das doces moras, Nin as castañas do castañal Que había entón … Seguir lendo →

Remollando a memoria

Remollando a memoria Con auga do río Tea, Unha mañanciña de inverno Vin o mundo un 17 de Xaneiro, As doce do mediodía, En Fornelos da Ribeira. Seguir lendo →