Todos camiñan con presa, Cada quen,contempla a paisaxe A súa maneira, É, para todos a beleza. Ten seu propio fin: amar. Non se coñecen, Nunca se viran Nin se cruzaran na rúa, Nin tampouco na tenda da esquina, Nin mercando pan, Posiblemente, non se saúdan. Ningún ten presa Entregado o destino do tempo, Buscan algún … Seguir lendo
¿Eran ou non eran. . . Aquelas mociñas xeitosas Que campaban nos folións Enfeitizando os mociños Co seu sorriso de Sol? É as linguas rexoubeiras Xogando cal as galiñas, Na taberna do Churreiras: ¡As mulleres daban pena! Abatidas foron polas xenreiras Semellando xeala flor, Que abrigada polos ventos, A tempestade guindou. Perdera o crego a … Seguir lendo
Almofada Esquecida 