No rueiro do Rabelo O pe dun castiñeiro, Doído estaba de neno Coa morte da miña nai. Dende aquela negra noite Que lle arrancaron a alma, Perdido quedei sen nai. ¡Quen o diría Daquela garrida e amorosa Muller, cal belida rosa, Baixou tan nova a terra! Xa non saímos polos rueiros, Naquelas horas gozosas, Sentados … Seguir lendo
Ti, que me comprendías, Que me enchías a faciana con cariño, Que coidabas da miña vida, Como cando era meniño, Quero que me digas Si é posible soñar: Nunha terra de miseria E pasar fame no fogar. Porque me encontro camiñando Por esta terra querida Con mendigos pedindo caridade. E nos no fogar ¿Que hai? … Seguir lendo
A ela: María Flora Costas Carballido Eu tiven unha boa nai, Eu tiven unha nai santa, A que me arroupaba soia, E lavaba a miña manta. A que cos ollos cansos, Mirou sempre por min, Mentres as súas mans Cosían roupas desfeitas. Aquela que me ensinou a rezar, Aquelas oracións de neno, E me axudou … Seguir lendo
Daquela flor que foi nacendo, Co sol, que brillaba en maio, Todo iso parecíame O sorriso da miña Nai. Aquela rosa que espertaba, Aquela auga que corría, Todo iso parecía O sorrido da Nai querida. A dozura dos seus ollos, A mirada, o candor, O sorriso, a tenrura, a súa voz. As verbas foron exemplo … Seguir lendo
O retrato da miña nai Que sempre levo no peito, E cando me vou para a cama Lle dou un biquiño dentro. Era boa e sinxela, Nunca a esquecín, Moito a quería, Nunca se enfadaba E si algunha vez o facía Motivos non lle faltaba. Co seu sorriso de alegría, A levo no corazón; Sempre … Seguir lendo
