Fuches de Fornelos da Ribeira, Para terras arxentinas Enxendrada nunha flor; Bolboreta en Bos Aires, Doce como unha rosiña, E alegre como un sol. ¡Nelly! De gran corazón, Hoxe ¡por fin! é o día, Dende Vigo o mediodía, Que o pases moi feliz En paz, amor e alegría. Te queremos abrazar En esta terra querida. Seguir lendo
Foron pasando os anos, É o ar cavounos nun pozo Entre a túa alma e a miña; Pasaron os anos, e pregunto: ¿Qué tal estás miña prima? (Evocando a súa visita a Fornelos, aló polos 1.960) Seguir lendo
Cando te vin por primeira vez Foi en tempos Da loura primavera. ¡Que tempos tan felices! ¡Que xoves éramos daquela! Regresaches a túa terra. Seguimos escribíndonos; Conversando,falando. . . O 24 de outubro (2.016) Cambiou o rumbo: Eido, Silencio, Doces anos, Música afastada. ¡Xa non te volverei a ver mais Miña prima del alma! Seguir lendo
Almofada Esquecida 