Lémbrome da fermosura Do eido, onde fun nado, Sentíame, como o merliño No niño, cando chegaba Coa comida o niño. Todo era amor e tenrura, Todo era candoroso Naqueles tempos de neno, Co merliño cantareiro Na figueira do veciño. Horas eran de pracer Que parece fora onte, Cando aparecía a aurora Levando na miña fronte … Seguir lendo
Tag Archives: neno
Cando era inda meniño
Na casiña de Fornelos, Tiña aberta a fiestra, Para escoitar os grilos É as ras de “Cantará” No rueiro de Martín. A fiestra estaba aberta Para que entrara a esperanza, O vento fresco e a paz, Que me invadía a alma. A verdade e que a tiña aberta, Para expulsar os pantasmas Da miña nai … Seguir lendo
Retrato de neno
Eu fun un neno tímido Que quixo descubrir as nubes Na Escola de Lourido. E que na aula escribía Intentos dalgúns poemas, É pedía adiviñanzas Sen atender as ensinanzas Que o mestre nos ofrecía. Entón, era amigo do bosque E das súas criaturas, Entendía o canto dos paxaros E o que eran aqueles días. Si, … Seguir lendo
No meu soñar de neno
Eu, no meu soñar de neno, No bico frescor da mañá, Repleto de fragancias, Sufrín ¡como non! Desenganos. ¡Non importa! A marcha dos anos, Se puxeron en distancia. Me axudaron a vivir a vida. O tempo borrou episodios, Inxurias e agresivas ofensas: Serviron me de gran defensa. Seguir lendo