Son un fillo adoptivo Desta cidade de Vigo, Da Ría do ar, digo; De xentes leais Onde o ceo remonta o vo. Vigo, coa cor da ría, canta é ri, Pero as veces embravecida Baixo as nubes das tormentas, ¡Cristo das redes, Cristo da Sal! Non nos abandones, É no Porto do Berbés Déixanos os … Seguir lendo
Preamar é Baixamar, É unha vía flutuante, De pre axes Na Ría de Vigo Sen as Laxes. Movementos que brillan, Movementos opacos, Movementos que exaltan O Porto da Laxe. Ole axes da vida, Esquecementos que anulan, Decisións que asustan Con algunha pregunta. O barco para a Illas Cíes, Correndo a destempo, Correndo con Tempo; O … Seguir lendo
En cada maña viguesa, Contemplo pola fiestra Gaivotas alborotadas Librando carreiras, Sen presas. Vivo nun Vigo solidario, E de choiva ennegrecida Aquel verdor estendido polo mar, Da miña terra querida. Quero evocar, Neste apego e desapego, A fondura do efecto: Ceo, Ilas Cies é a Ría Da fartura mariñeira; Pescadores dos Berbés, ¡Adiante coa fortuna! … Seguir lendo
O himnos de Vigo,se apagan, É as gaivotas vagan, É mais aló do Berbés, Os hangares sobre a auga. Na igrexa de San Francisco, Están os freis cos maitines, No auditorio Mar de Vigo, Avístanse as do “amor” En cada esquina das rúas, Xemen as gaivotas, As mulleres esperan, Coa curva do seu ventre O … Seguir lendo
Xunto a ti, Ría de Vigo, Xunto a ti, namorado, Do tempo e dos veráns; E dos invernos “malpocados”. O verán a Vigo, sempre chega, De fermosas festas; Dun ceo sempre abrazado As gaivotas cantando,é Invitando os veciños A non ser malpocados, Eu lle pido o noso alcalde Non se quebre o seu abrazo. Unamos … Seguir lendo
Chorei bágoas salgadas, Desbordando os meus ollos, E quero que me coñezas Porque pronto estarei No corazón dos teus eidos. Seguir lendo
Xa cho dicía eu, miña dona, Que o bosque e mais o mar, Falan idiomas distintos. O mar nos ensina a auga, E o bosque, o seu lugar. Seguir lendo
Agora vivo en Vigo, ¡si señor! Gozando cada día, Da xente,terra e alegría, Pero os sentimentos de amor, Meus sonos e meus desexos, A nostalxia de Fornelos A levo no corazón. Quero que saibades de min, Pero en prosa mal me expreso, Por iso vos vou contar Algo, pero sempre en verso: Fun nado en … Seguir lendo
Cando decidira que Vigo fora a miña cidade, Caera unha tormenta, na última semana. É polas Illas Cíes, a néboa avanzaba, Como un rexemento sonámbulo no Castro, varrendo todo, coa desaparición total Amargo, do exterminio da memoria. Eu me vin, namorado do Mar de Vigo, E da milagreira luz do medio día, Que pouco a … Seguir lendo
Almofada Esquecida 