Para todo ai que ter sorte: Eu son un ser afortunado, Conto con unha familia Que me ama e son amado. Posúo un mundo interior completo e afortunado, De ver e sentila vida: Con ela, poemas eu fago. Vou nadando na memoria, escachando o arborado, imaxes de lenzos mortos, Agonizantes no tempo; Farrapos de verbas … Seguir lendo
Para vivir, non quero Pazo nin torre. ¡Quero alegría en alto Como vive o pobre!. Quitar o uso do traxe E as sinais é o retrato; Eu non quero ser así, Disfrazado doutra cousa, Que non sexa como Ti. Quero ser puro e libre, Quero que cando me chamen Sexa sempre eu, É cando pregunten … Seguir lendo
Que difícil é vivir, Cando se vive famento; Pero aínda é mais difícil Que falen os nosos mortos. Fame aquí, fame alá, Fame en tódolos pobos: Fame en cada esquina, Na escola… E si hoxe piden pan Maña os comen a impostos. Fame aquí,fame alá Non hai esperanza e paz, Nin tampouco alimentos. ¿Porque non … Seguir lendo
Que ninguén me arrebate As engurras da fronte, Conseguidas a través dos anos Ante a vida: Nelas están as lembranzas, Dos meus ollos, As bágoas, Os sorrisos da vida, O espertar dos sonos, Que ben pode ser na alba: Aquí ou noutro rueiro Sobre a aldea, Falando de liberdade… ¡Os que poidan! Seguir lendo
Almofada Esquecida 