A Letra O

E redonda como o mundo Sen ela non pode haber Dios; Papa e cardeal, non, Pero pontífice si. A Virxe pode ser virxe Pero doncela non. Seguir lendo →

A miña dona

A vida me foi de presa, Case que sen respirar Pensando en outras cousas Que non souben valorar. ¡Ven! Mírame aos ollos: Hoxe é un día normal, Pero te digo que escoites: “Vas a saber algo especial” Confeso o pesadelo, Soñei que te perdía E non quero pase o día Sen saber algo de mín. … Seguir lendo →

Dixo, Rogelio Estévez Cambra. . .

Voume de Fornelos da Ribeira Para terras moi estrañas, Co cerebro cheo de pena E moi aflita a alma. Si, voume para moi lonxe, Onde soan outras campás Que non poderán ferirme E darme solaz e calma E dende alí Imaxinarei a terra, o eido e as campás! E ti campás erguidas Dando sempre as … Seguir lendo →

As catro vilas do condado

Salvaterra e Ponteareas, As Neves e Mondariz Ambas catro vilas son: Salvaterra pon o viño, Ponteareas as rosquillas, As Neves pon o xamón E Mondariz as augas; Salvaterra o convite da carne, pan e o viño para andar o camiño. Así o entenden en Salvaterra Das catro vilas do Miño; Dúas vellas e dúas novas; … Seguir lendo →

Cando era meniño

Cando era meniño Escribira un conto, Mellor un poema Que falara do Ceo e das estrelas. Nas noites claras sen Lúa, Falaba dos amañeceres, Do solpor de cada día. . . Nunca falara dos campos, Tampouco das primaveras E menos aínda do outono Coa caída das follas. Non escribira un conto, Mellor fora un poema, … Seguir lendo →

De todo había . . .

De todo había Na miña aldea de Fornelos. De todo había como na botica: Xastres, modistas e zapateiros E o crego para cada misa. Seguir lendo →

A peixeira Pepa

¿A onde vas Peixeira tan de mañá, A penas florece a alborada? A polas sardiñas prateadas Saíndo de presa e correndo, Polos rueiros dourados Espertando aos veciños Coa voz alborotada: ¡Sardiñas! ¡Sardiñas! Que colean e se escapan. ¿Porque te queres quedar Coas sardiñas molladas? ¡Sardiñas, miñas sardiñas Que colean e se escapan: Son sardiñas do … Seguir lendo →

¡¡Oh, Fornelos da Ribeira!!

¡Oh, Fornelos da Ribeira! Aldea fértil De igrexa e campás, Para os seus veciños De grande valor humano. ¡Oh, Fornelos da Ribeira! Sol, chuvia, vento, Rio e viño de uvas, De espigas de millo, Terra fértil, de pedra labrada, Con canto de martelo e cicel; Con gaita triste e Voz desgarrada. . . ¡Oh, Fornelos … Seguir lendo →

As campás de Fornelos

As campás de Fornelos repenican: Todos están dentro da Igrexa, Afirmando a asistencia Das “esperanzas do Ceo”; Pero como si fora unha nube pasaxeira Fuxín de Fornelos ¡por vida! Sen importarme o amor, Cometendo grave erro De estar arrepentido. ¿Por que non paran as campás? ¡Que acaben de parar! Sinto que vou a estallar E … Seguir lendo →