Pois, para os corruptos ¡España! Son festas é romarías. . . Os corruptos xa empezaron, Tirando os “euros” o chan; Os cartos están casados, Os euros voando van. Todos mirando os caer E intentando recoller Como si non pasara nada. Cara é cru, cru e cara; É a xente desesperada. As “cru”, non saen, Os … Seguir lendo
Na miña terra de Fornelos da Ribeira, Hai un tesouro, Que ten moito valor, Que todo e ouro, Que todo e ouro: A Virxe das Dores A quen adoro, A quen adoro. Seguir lendo
O pan branco que ti coñeces Está sobre a mesa, Quente aromático Esperando baixo o mantel. Foi amasado con fariña branca, Que ti coñeces, Pero non viches como. O pan quente que tanto te gusta Aquí te está esperando. Pan amasado coas mans, Que te queren coñecer. Os teus pasos xa saben disto: Branco quente … Seguir lendo
Un frade meteuse a monxa Por cambiar de relixión; As monxas pariron todas Pero o frade, si que non. O día que nacera Rosa Oiralle dicir a súa nai: “E o mesmo retrato Que o amigo de seu pai”. Os galegos de Galicia Cando se van a casar, Levan a barriga chea De patacas por … Seguir lendo
Amar a Deus, o primeiro, Sobre todo o Creado. – A ver ti, afortunado Regálame ese diñeiro Que logo gastarei Para ofendelo en vano. O segundo, non xurar O nome de Deus en vano. -Mais ven despois do xantar. O terceiro, para as romarías Que as mozas abran as pernas E que se deixen foder. … Seguir lendo
Non entendo nada, Tampouco nada invertín; Si a caso fora o vento. . . Non lembro o que pasou. Non me quedaron sinais Deixados polos anos No rostro, E ningún misterio Tan ancho como o mar Que outros soñan de noite Vendo o milagre pasar . . . Seguir lendo
Hoxe nos venden o “benestar social” cal refresco A felicidade “hidratante e doce”; Burbullante e suave Que Entra polos cabelos E baixa pola garganta, Como unha caixa de pastillas Con unha agulla pensante. Cando un encontra un euro Na pobreza, Crece a respiración; Cando un sabe que o diñeiro E quen dita a dixestión. ¿Poderás … Seguir lendo
Cando me chegue a hora, Non miredes si era feo ou guapo, Si era pobre ou rico Todos somos fillos da terra. Non me miredes por enriba Porque teñades mais diñeiro, Que os cartos se acaban Como todo nesta vida. Ninguén e mais que un Ninguén e mais co outro, Todos somos iguais Penso que … Seguir lendo
Eu son un alma perdida Que busca unha ruta sen saída Porque dentro de min Non sei quen son, A gritos, na eira No silencio dun mesmo. Chorando bágoas de dor Buscando ¿Que dor? Que me di ¡Sálvate! Pois o vexo o arredor. ¿Quen son? Cos pes descalzos No mediodía Coa imaxinaria Buscando a resposta … Seguir lendo
Unha visión te visita Te encontra no eido, na cama,arroupada soñando Nas horas de frío Ela non é madura Te di que é unha visión acabada Mais ou menos, Unha creación consumada Que so necesita unha man e un martelo Un pouco de traballo, unhas horas de labor Para elevarse e permanecer de pe Mais … Seguir lendo
Unha “escultura” nunha habitación Simples elementos de materia e tempo Ensamblarán unha imaxe Que se parece a ti. Esta e túa imaxe Punta de nariz, lóbulo de orella, oso da mandíbula Na garganta están atordados as verbas Que ningunha boca pronunciou Roupas cosidas o arredor dun corpo, unha carteira Con documentos de identidade Quen queira … Seguir lendo
Fai cartos honradamente Si non podes . . . fai diñeiro. Iso e o que os ricos predican Francamente; Os critican E condenan Dende Adán ata o mundo enteiro. Seguir lendo
Almofada Esquecida 