Os meus anos Vou desandando os rueiros Rebuscando na memoria Os camiños de Fornelos Para lembrar os meus vellos. Lémbrome da baixada Da igrexa de Fornelos O son da gaita galega, Coa Virxe das Dores, Coa súa mensaxe de “enterro”. Baixo un sol radiante, Vai a Virxe dolorosa Con todo o seu desespero. Xa pasaron … Seguir lendo
¿Quen pode chamarme vello? O Espello, ¿É quen pulira o brillo? O Carrillo. ¿É na mirada sen cruce? De tal forma se seduce A aparencia no cristal Que cando me vexo mal O espello o brillo o reduce. ¡Non está mal! Seguir lendo
Son un pobre vello Deixando pétalos Polas pedras dos nosos rueiros, Vagando inquieto, No verán e no inverno. Son un pobre vello Sementando o chan De pétalos tristes Que o inverno envolve Antes de morrer, Camiño das estrelas. Seguir lendo
